Week 12

Koningsdag? (donderdag 27 april, dag 77)

De afgelopen dagen hadden Femke en ik ons gestort op de handleiding voor de leerkrachten voor zowel in het Engels als in het Nederlands. Nu was het tijd voor de materialen die we in de handleiding hebben beschreven. Die hadden we de afgelopen dagen uitgewerkt en nu was het een kwestie van uitprinten, knippen, lamineren en opnieuw knippen. Sommige materialen hebben we ook zelf getekend, aangezien dat makkelijker en duidelijker was in plaats van een plaatje van het internet. Het was alleen nog een hele klus. Dit komt omdat we de handleiding voor drie maanden lang hebben ontworpen en we op basis van de testen voor parts of the body twee groepen hebben gemaakt. Dit hebben we in overleg met Brenda (stagebegeleidster) gedaan zodat er beter kan worden aangesloten bij de behoeften van de kinderen. Maar.. elke groep heeft daarom ook een eigen lesprogramma, wat dubbel zoveel werk betekent. We moesten zoveel uitprinten en knippen en materialen bij elkaar matchen, dat we gewoon door de bomen het bos niet meer zagen. Tussendoor zijn we een keer naar het hostel gegaan om te eten en het uit te zoeken, maar op een gegeven moment moesten we toch echt weer naar de winkel om verder te gaan met het printen en lamineren. De vrouwen smilede van oor tot oor en zeiden welcome my friend!! Ze hebben waarschijnlijk inmiddels goed door dat wij een grote bron van inkomsten zijn momenteel, haha. Maar.. het begint inmiddels ergens op te lijken en we zijn er zeer tevreden over!

Er werd niet gekookt vanavond bij het hostel, waardoor iedereen van het hostel uiteten ging. Femke en ik waren ijverig bezig, en we moesten en zouden de handleiding met materialen afkrijgen voordat we op vakantie gaan. Vandaar hebben we wat eten laten bezorgen en zijn we niet mee geweest. Jammer, maar we zitten hier tenslotte ook voor school. Het heeft er wel voor gezorgd dat we morgen alleen nog een paar papieren moeten kopiëren en lamineren, op de foto zetten en dan zijn we echt klaar (met deze opdracht)!


Opdracht afgerond! (vrijdag 28 april, dag 78)

Vanmiddag was het dan eindelijk zover! De handleiding voor parts of the body, van maar liefst 55 bladzijde met daarbij onze passende materialen voor de twee verschillende groepen, is dan toch echt af! Het was een hele klus en we hadden niet gedacht dat we er zo’n grote opdracht van zouden maken voor ons stagedossier, maar we zijn stiekem toch wel een beetje trots op wat we hebben neergezet. De komende weken wanneer we terug van vakantie zijn, gaan we de leerkrachten helpen om het in de praktijk toe te passen, zodat ze er ook mee aan de slag kunnen als wij weer terug naar Nederland gaan.

Daarnaast hebben we de handleiding over de workshop van agressie tussen de kinderen afgemaakt. In die bijeenkomst met de medewerkers waar ik het eerder over heb gehad, hadden we een aantal methoden uitgekozen en die zouden we uitwerken in de handleiding met passende materialen. Ook dit is af en ik ben echt benieuwd als we de komende periode meehelpen om het in de praktijk te brengen, of het daadwerkelijk van positieve invloed is op de ontwikkeling van de kinderen!

Na dit uitgeprint te hebben en nu het officieel af is, dachten we even te lunchen. Alleen Femke had het brood in de winkel van het printen laten liggen, dus moesten we die weer op halen. En weer terug.. helaas moesten we de vrouw nu teleurstellen met dat we niks meer hoefde te kopiëren ;-)

Na het eten en een powernap, was het tijd om de koffer in te pakken. Morgen gaan we naar.. Zanzibar! Femkes vriend landt vanavond op Kilimanjaro airport waardoor zij ook haar koffer moest inpakken. Na Femke uitgezwaaid te hebben, heb ik nog de laatste dingen in mijn koffer gestopt. Ondertussen heb ik nog gedag gezegd tegen vier andere Deense meiden van het hostel, want die zijn weg als ik terugkom. En als ik terug kom van Zanzibar, ben ik natuurlijk weer twee weken weg met papa en mama. Er zal wel een heel ander hostel zijn als ik terug kom (niet letterlijk natuurlijk, maar wel de mensen). Het is nu 1 uur en het is tijd om te gaan slapen, morgen toetert Uhuru weer vroeg in de ochtend voor het hek om naar het vliegveld te gaan!


Oh, we’re going to Zanzibar! (zaterdag 29 april, dag 79)

Yes, vandaag zijn we vertrokken naar Zanzibar! Alleen waren we niet zo enthousiast in de ochtend, aangezien om zes uur ’s ochtends de wekker ging en we gisteren pas om 1 uur konden gaan slapen. Met even wat opstartproblemen, zaten we in de taxi en kreeg ik toch wel wat vakantiekriebels. Het was alleen heel gek hoe het nu ging, want normaal gesproken leef je er heel lang naar toe, moet je er van alles voor kopen, neem je afscheid van vrienden en familie, en nu had ik alleen m’n spullen die ik hier heb in mijn koffer gedaan dus dat was ook zo gepiept. Daarnaast stap je zo in de taxi naar het vliegveld. We vertrokken wat eerder doordat de president Moshi kwam bezoeken, en hij landde op hetzelfde vliegveld als ons. Er was overal politie op de weg. Uhuru (de taxichauffeur) vond dit belachelijk en ik kan me er iets bij indenken, want alles was in de ban van meneer de President. We hoorden van anderen die naar Zanzibar zijn gegaan, dat ze ongeveer een half uur eerder konden vertrekken. Bij ons was het tegenovergestelde door minister president: namelijk twee uur vertraging.

De vlucht zelf ging redelijk snel. Het vliegen duurde namelijk nog geen anderhalf uur. Toen we opstegen, kregen we het slechte nieuws: het regent momenteel in Zanzibar. De Deense meiden die er nu ook zitten, hadden ook al gezegd dat we onze regenjas mee moesten nemen. We stapten uit het vliegtuig en er was nog steeds regen. Daar hadden we natuurlijk niet op gehoopt..

Bij het vliegveld hadden we onze koffers op een karretje gezet en een man nam deze meteen over. Ze zijn hier net zo behulpzaam als in Moshi dachten wij nog, maar die gedachte werd snel veranderd op het moment dat de man om “tips” (fooi) vroeg. Het was nog geen halve minuut dat hij onze koffers moest duwen en we hadden er tenslotte niet eens om gevraagd. We hadden al gehoord van anderen bij het hostel dat ze hier in Zanzibar erg op “tips” (fooi) gefocused zijn en dat werd ons meteen wel duidelijk.

Ondanks dat het regende, zag ik direct grote verschillen met Moshi. Als eerst natuurlijk de vele palmbomen die overal te zien waren. Daarnaast zag ik veel meer mensen met een hoofddoek doordat het islamitische geloof hier veel meer voorkomt. En.. ik zag fietsers!

We wisten in eerst instantie niet waar we terecht waren gekomen, want we naderden ons hotel en we kwamen in een hele arme wijk terecht. En opeens stond daar ons resort, een beetje een gek idee dat die zo midden in een arme wijk staat. Toen we door de poort heen liepen, hadden we direct uitzicht op de blauwe heldere zee en het witte strand. Wauw!

De bungalow ziet er van buiten leuk uit en van binnen valt het ook zeker niet tegen. Alleen.. wij hadden een “super aanbieding” geboekt waarin stond vermeld dat we een airco, flatscreen tv en bad hadden. Vooral op dat bad had ik me stiekem verheugd. Maar je raadt het al.. geen een van die drie genoemde dingen was in de bungalow te verkennen. Geen tv, geen bad en de airco was een ventilator. Wij gingen het voor de zekerheid maar even navragen, want het kan natuurlijk gebeuren dat ze de verkeerde bungalow hadden gegeven. De gezichten van de medewerkers spraken meteen boekdelen op het moment dat we het vertelden. Ze schrokken zelfs een beetje dat dat op een site vermeld stond, want het bleek dus dat alle bungalows hetzelfde zijn en het dus helemaal niet bestaat. Ja, we hebben er maar om gelachen ;-).

Voordat we onze koffers uitgingen pakken, gingen we eerst even lunchen in de heerlijke lounchbanken. Je merkte direct dat het meer toeristisch was, want alle prijzen waren duurder en stonden in dollars in plaats van Tanzaniaanse Shillings vermeld. Met een prachtig uitzicht ondanks de pijpenstelen regen, hebben we onze lekkere lunch opgegeten.

Tussendoor hebben we al een goede indruk achtergelaten bij het personeel. Ik was echt in de veronderstelling dat het slot kapot was. Je moet namelijk met zo’n hangslot de twee houten deuren op slot doen, maar ik kreeg het slotje maar niet dicht geklikt. Sanne daarin tegen ook niet. Een medewerker haalde direct de sleutel uit het slotje en klikte hem vervolgens dicht. Wat bleek, je moest de sleutel er dus gewoon uithalen. De man keek me aan alsof ik “echt” blond was ;-).

Aangezien het een korte nacht was en een tijd later aankwamen dan gepland, waren we toe aan een powernap. Daarna gingen we lekker ergens een hapje eten. Op tip van de Deense meiden gingen we uiteten in Paje, kwartiertje rijden vanaf Jambiani. Het menu bestond vooral uit vis, heb ik even geluk! De keuze was gevallen op garnalen met rijst in een mangosausje, ideaal vakantiegevoel krijg je ervan al zeg ik het zelf.

Van de Deense meiden hadden we gehoord dat ze een leuk feest hadden gehad bij Djambo party. Met veel zin gingen we daar na het avondeten heen. Echter bleek dat het nu niet een strandfeest was, maar we konden er wel wat cocktailtjes drinken. Ondanks dat het leuk was al hadden we een beachparty meegemaakt, hebben we lekkere cocktails gedronken. Daar kunnen we ons eerste nachtje op Zanzibar lekker op gaan slapen!


Op naar de Deense meiden! (zondag 30 april, dag 80)

Ons eerste ontbijt in Zanzibar was toch even anders dan de boterhammen met pindakaas en banaan bij het hostel. We hebben elke ochtend keuze uit muesli, cornflakes met yoghurt of melk of broodjes met gekookt, geroerd of geklutst ei. Het was extra genieten met het uitzicht en het werd zelfs eventjes droog! Daarna heb ik een douche genomen, maar helaas kennen ze hier geen warm water. Sanne was even toe aan een powernapje en ik nam ondertussen een wandeling op het strand nu het droog was. We zitten aan de oostkant van het eiland en daardoor hebben we te maken met eb en vloed. Gisteren toen we aankwamen, kwamen de golven tot de muur van het hotel en nu begon het water pas heeel ver in de verte. Helaas moest ik op een gegeven moment mijn strandwandeling staken door de regen.

De twee Deense meiden waar we afgelopen maandag afscheid van hebben genomen omdat ze niet meer terugkomen bij het hostel, verblijven nog wel tot en met morgen in Paje. We hadden daarom afgesproken om hen vandaag op te zoeken. We gingen er met de middag naar toe en we dachten we lunchen even en dan zien we wel hoe de dag verloopt. Voordat we het wisten was het acht uur. We hebben in die tussen tijd gelunchd, paar potjes kaarten gespeeld en gezellig gekletst. Echter hadden we gehoopt dat we in de zon konden gaan liggen tussendoor, maar dat zat er niet in. Integendeel zelfs, we moesten nog naar het appartement van de Deense meiden om sokken aan te trekken want we hadden ijskoude voeten gekregen. Vervolgens liep ik rond met sokken in sandalen, erg sexy. We hebben bij hetzelfde restaurant gegeten als gisteren, aangezien dat op twee minuten loopafstand van hun appartement was. Na ons avondeten hebben we dan nu echt gedag gezegd tegen de Deense meiden en zijn we richting het hotel gegaan. Het was inmiddels elf uur dus we hadden ons prima vermaakt deze dag en de tijd is voorbij gevlogen! We hebben geen zon nodig joh (grapje natuurlijk ;-)).


Massage & The Rock (maandag 1 mei, dag 81)

Vandaag hadden we het ontbijt op de tweede verdieping en dit was nog mooier dan gisteren. We zaten vooraan op het soort van balkon en je keek van bovenaf recht op de zee uit. Het was heel gek hoe snel het water kan verkleuren, wij denken dat dit komt door het licht, want binnen drie kwartier dat wij daar zaten, hadden we haast drie verschillende uitzichten. Dit is op de foto’s te zien. Niet snel veranderde het weer in een storm en daardoor konden we niet veel gaan ondernemen. Het is namelijk haast allemaal gericht op buitenactiviteiten en om met je luie reet op een strandbedje te gaan liggen. Helaas gaat dit in de pijpenstelen regen niet zo gemakkelijk..

Sanne was gisteren aangesproken door een vrouw voor een massage en aangezien we een beetje medelijden hadden met onszelf, hadden we besloten om de vrouw maar op te bellen. Zij zou ons oppikken bij het strand en daar stonden we dan, op het witte strand met blauw water, in de stromende regen met een regenjas aan, te wachten. Het was haast om de hoek in een klein houten hokje. En dat was zeker niet verkeerd, voor 8 euro was ik na een massage van een uur weer helemaal ontspannen.

Ondanks de regen, hadden we besloten om uiteten te gaan bij The Rock. Dit is een restaurant op een steen in het water. Het was ongeveer een half uur rijden en we kwamen eraan en het was droog. Aangezien het nu vloed was, moest je er met een bootje naar toe. Vervolgens stap je uit het bootje en loop je met de trap naar boven naar het restaurant. We waren net op tijd binnen want het begon hard te regenen. Dit was wel een beetje zonde want hierdoor verdween ons mooie uitzicht vanuit het raam. Verder was het wel een chique tentje met ook chique prijzen ;-).

Terug bij het hotel hadden we ernstig genoeg na een hoofdgerecht en een nagerecht nog trek in iets lekkers van het hotel. We hadden een lekker warme thee met appelcrunch cake met kokosnoot melk besteld. Het is niet de appelkruimeltaart hoe wij hem kennen, maar het was zo lekker. Verder hebben we de avond lekker gechilld in de chillbanken en gaan we niet al te laat slapen. Morgen staat er een drukke dagtrip voor de boeg, de wekker rinkelt (al) om 7.30!


Spice tour, Prison Island & Stone Town (dinsdag 2 mei, dag 82)

Vandaag hadden we een drukke dagplanning! Er zijn verschillende tripjes te ondernemen op Zanzibar, zoals de spicetour, Stone Town en Prison Island. Aangezien we hiervoor meer als een uur rijden moeten rijden (en daar ook de taxi voor moeten betalen) hebben we ervoor gekozen om deze drie op één dag te doen. Van de Deense meiden hadden we tenslotte gehoord dat dit makkelijk te doen was aangezien het allemaal dichtbij elkaar ligt.

We startten vanochtend met de spicetour. Het was een specerijenboerderij en je moet het zien als een soort van bos waarin we een rondleiding kregen van een man. Deze man, ook wel genoemd “the big smile man” legde alles uit en vroeg ook of wij wisten wat het was. Nu moet ik eerlijk bekennen dat ik echt het verschil niet weet tussen alle kruiden en dat ik daardoor maar ook wijs m’n mond hield. Hij vertelde wel mooi, wie vraagt is juist een slimme student. Dan dit keer maar geen slimme student ;-). De ene specerij werd de prinses genoemd en de ander weer de koning, als het aan hem lag hing heel de hele koninklijke familie in de spicefarm. Bij het eind aangekomen kregen we van de zogenoemde “creative man” een kroon, een armband, een tas waar de specerijen in konden en een ketting, en dat alles gemaakt van bladeren van bananenbomen. De “gymnastic man” klom met alle gemak in het punt van de palmboom om er een kokosnoot uit te slaan. Ik was denk ik nog banger om dat toe te kijken dan dat hij daar boven in die palmboom zat. Rustig zat hij luidkeels een lied te zingen en hij hing op een gegeven moment zelfs op zijn kop. Na zijn liedje kwam hij weer net zo rustig op de grond en ging hij de kokosnoot voor ons openmaken. Een leuke ervaring om kokosnoot melk uit een kokosnoot te drinken die net voor je neus uit de boom is gehaald.

Vanaf de spicefarm was het ongeveer een half uur rijden naar Stone Town. Op het strand van Stone Town moesten we in een boot stappen om naar Prison Island te gaan. Eerst hebben we nog even snel geluncht aangezien je die niet op het eiland kan krijgen. In Stone Town en Prison Island hadden we een gids. Samen met de gids stapten we in een boot “jambo” richting Prison Island. Het water werd steeds meer helder en het eiland kwam steeds meer in zicht. Het wordt Prison Island genoemd omdat het eerst bedoeld was voor een gevangenis, maar uiteindelijk is het eiland daar nooit meer voor gebruikt. Op het eiland zijn er mega schildpadden. En ik overdrijf niet, ze zijn echt mega! Degene op de foto is zelfs nog een kleintje, aangezien de grote niet meer op mijn selfie paste haha. Deze op de foto was rond de 120 jaar oud, maar ik heb er ook gezien van 200 jaar oud. Dit kon je zien aan het cijfer wat op hun schild geschreven was. We zagen ook nog een paar kleine schildpadden en we dachten zo oud zullen die niet zijn, maar zelfs die waren al 10 jaar oud. Degene die net geboren waren, waren echt heel mini. Je kan je haast niet voorstellen dat ze zo groot en oud kunnen worden.

Na een stukje lopen op het eiland, kwamen we op een punt uit waar we oneindig uit konden kijken op het blauwe water. Echt een heel mooi uitzicht! Na een tijdje van het uitzicht genoten te hebben en rond te hebben gelopen op het eiland, gingen we weer op de boot terug naar Stone Town, de derde en de laatste rondleiding van vandaag. We hebben wat historische plekjes gezien waar de gids wat informatie over vertelde. Op een gegeven moment werd het donker en dit was wel jammer aangezien we dan niet meer bij een grote kerk en slavenmarkt naar binnen mochten. Dit zagen we alleen van buitenaf. Op een gegeven moment kwamen we midden in een chaos van een grote markt terecht. De gids vertelde dat dit overdag binnen is, maar als het donker wordt iedereen naar buiten gaat en daar zijn spullen neerzet. Dit is het tegenovergestelde van Moshi, want daar is het heel rustig ’s avonds op straat. Tussen deze markt door stonden we op de parkeerplaats, waar de taxi stond te wachten.

Rond half negen kwamen we moe maar voldaan na een leuke dag terug bij ons hotel. Heel de dag was het redelijk droog gebleven, de buitjes mochten geen naam hebben, totdat we weer terug waren in Jambiani. Ja hoor, de regen viel weer met bakken uit de lucht en zo te zien aan de straten was dit niet het eerste moment van de dag. We kwamen haast gedreven in de auto bij het hotel aan. Morgen geven ze wat zonnestralen op, laten we het hopen!


Zon, waar ben je? (woensdag 3 mei, dag 83)

Vannacht heb ik niet echt lekker geslapen door al de regen. Vervolgens viel ons plan in duigen, aangezien het weerbericht van onze eerste zonnestralen voor in Zanzibar tevergeefs was. Iets anders konden we ook niet gaan ondernemen doordat er gewoon geen activiteiten overdekt zijn. Dit is natuurlijk wel logisch, maar dat is wel balen met dit weer. Verder hebben we wat gechilld en hebben we niet veel gedaan. Op het moment dat het droog was zijn we een wandeling op het strand gaan maken. Gek genoeg kwam het water nu nog niet tot de rand en konden we gewoon over het strand lopen aan het eind van de middag. Hoe het precies zit met de eb en vloed tijden, snappen we niet helemaal. Het verschilt namelijk best wel veel per dag.

Na een dag regen was het toch lekker om een stuk over het mooie strand te lopen. Je ziet het vaak op plaatjes van die witte stranden met hel blauw water, maar nu zag ik het met eigen ogen! Tijdens de strandwandeling begon het water wel steeds verder het strand op te komen en we zagen allemaal krabbetjes in gaatjes in het zand schieten. Ondertussen begon het snel donker te worden waardoor we maar snel een restaurant in zijn gegaan om wat te gaan eten. Vervolgens bij het hotel hebben we nog onze favoriet, appelcrunch taartje, gegeten met een bakje thee. Daarna zijn we niet al te laat gaan slapen voor de volgende trip die morgen op het programma staat: snorkelen bij Mnembe Island!

Aangezien ik nog niet echt tijd heb gehad om alle foto’s uit te zoeken die ik heb gemaakt op Zanzibar, heb ik snel een kleine selectie gemaakt en ik denk dat dit wel een beetje een indruk geeft hoe mooi het daar was ☺.

PS. We zijn inmiddels weer terug in Moshi. Zanzibar wat was je mooi, alleen een beetje jammer dat je ons geen zon en veel regen hebt gegund, maar ondanks dat hebben we genoten!

PPS. Papa en mama zijn vanochtend (zondagochtend) veilig geland en ik mag de komende twee weken hen Moshi laten zien en lekker vakantie vieren!